Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken we technologieën zoals cookies om apparaatgegevens op te slaan en/of te openen. Door toestemming te geven voor deze technologieën kunnen we gegevens verwerken zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site. Een heldere beschrijving van welke cookies we gebruiken treft u aan in de Samara-privacy policy.
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel om het gebruik van een specifieke dienst die uitdrukkelijk door de abonnee of gebruiker is aangevraagd, mogelijk te maken, of met het enige doel om de overdracht van een communicatie via een elektronisch communicatienetwerk uit te voeren.
The technical storage or access is necessary for the legitimate purpose of storing preferences that are not requested by the subscriber or user.
The technical storage or access that is used exclusively for statistical purposes.
De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder een dagvaarding, vrijwillige naleving van de kant van uw internetprovider of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel is opgeslagen of opgehaald, doorgaans niet worden gebruikt om u te identificeren.
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen aan te maken om reclame te kunnen sturen of om de gebruiker op een website of over meerdere websites te kunnen volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
Je hart als poort
Blog, Linda Rood, non-dualiteitLinda Rood gaat in op het thema grenzen stellen en onvoorwaardelijke liefde.
Ontbijt met Tony Parsons
Gastcolumn, Jan KersschotDe eerste keer dat ik Tony Parsons in Londen ontmoette is ondertussen bijna 20 jaar geleden. Vanaf het eerste moment was er een bijzondere resonantie tussen ons, en die werd nog duidelijker naarmate we meer privé gesprekken zouden voeren in de volgende jaren.
De ultieme verdwijning
GastcolumnIk heb altijd het gevoel gehad dat er slechts een dunne lijn ligt tussen wat is en wat niet is. Alle ‘dingen’ doen alleen maar alsof ze echt zijn en uit materie bestaan. In feite hebben ze geen van alle enige werkelijke substantie. Als ik naar mezelf op zoek ga, kan ik zelfs de persoon die ik voor de buitenwereld lijk te zijn nergens vinden.
Het Ja-gevoel
Gastcolumn, Linda RoodWat een geploeter kan het leven toch lijken. Een leven dat lijkt te zijn samengeperst in een lichaam met een persoonlijkheid dat moet zien te overleven in een potentieel onveilige wereld. Geeft dat een Ja-gevoel? Dat kan ik me niet voorstellen. De vraag is of we het aandurven om het geploeter los te laten. Maar stel dat je dat wilt, hoe doe je dat dan?
De blije boodschap
Gastcolumn, Olette LuitwielerDag in dag uit zitten we met onszelf opgescheept. Als we geluk hebben lukt het om van ons ik en ons lichaam dat we denken te zijn, te houden. Toch zijn er momenten dat we menen iets te zijn, hebben of ervaren dat we niet willen zijn, hebben of ervaren en waar we dus vanaf proberen te komen. Want ja, we streven naar geluk, plezier, een goed gevoel, en we vermijden angst, pijn en gevoelens van onbehagen. Zo zit een mens nu eenmaal in elkaar. Daar valt niets aan te veranderen.
De boeken van Samsara
Gastcolumn, Paul van der SterrenHet verbaast me altijd weer opnieuw hoeveel boeken er worden gepubliceerd over datgene waar niets over te zeggen valt (en dat je met een mooi woord non-dualiteit zou kunnen noemen). Het kan niet en toch gebeurt het. Hoe kan dat?
Een nieuwe website
Gastcolumn, Wouter SchopmanNee, zo praktisch zijn non-dualisten niet. Een van de ontdekkingen die de non-dualist kan tegenkomen is ‘dat alles vanzelf gaat’. Bewustzijn zet alles in gang, je hoeft het slechts te volgen.
En dan duurt het dus zolang voordat er een website is. Dat is zoiets als je bij de 6e verjaardag van je kind pas realiseren dat hij al vanaf zijn 4e jaar naar groep 1 had gemoeten.
Maar goed, het resultaat mag er zijn en het is dat wij non-dualisten zijn want anders zouden we nu glimmen van trots.